21 maja to Europejski Dzień Obszarów Natura 2000. Głównym celem funkcjonowania sieci Natura 2000 jest zachowanie określonych typów siedlisk przyrodniczych, gatunków roślin i zwierząt, które uważa się za cenne (znaczące dla zachowania dziedzictwa przyrodniczego Europy), zagrożone wyginięciem w skali całej Europy.
Dla każdego kraju określa się listę referencyjną siedlisk przyrodniczych i gatunków, dla których należy utworzyć obszary Natura 2000 w podziale na regiony biogeograficzne.
Cała sieć Natura 2000 liczy ponad 26400 obszarów zajmujących ponad 318 tys. km² powierzchni morskiej i ponad 788 tys. km² powierzchni lądowej, co stanowi 18% powierzchni krajów Unii Europejskiej.
Aktualnie sieć Natura 2000 w Polsce zajmuje ok. 20% powierzchni lądowej kraju. W jej skład wchodzi: 868 obszarów mających znaczenie dla Wspólnoty/specjalnych obszarów ochrony siedlisk oraz 145 obszarów specjalnej ochrony ptaków.
Podstawę prawną tworzenia sieci Natura 2000 stanowią następujące dyrektywy:
– 79/409/EWG o ochronie dziko żyjących ptaków, zwanej Dyrektywą Ptasią (DP) uchwaloną 2 kwietnia 1979 roku; obejmująca swym działaniem gatunki wymierające lub zagrożone przez zmiany ich biotopów, gatunki rzadkie oraz inne wymagające ochrony ze względu na charakter siedlisk. W Polsce nazywa się je gatunkami specjalnymi.
– 92/43/EWG o ochronie siedlisk przyrodniczych oraz dziko żyjącej fauny i flory zwanej Dyrektywą Siedliskową (DS) uchwaloną 21 maja 1992 roku; mająca na celu zachowanie różnorodności biologicznej w obrębie terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej.
Opr. i zdj. D.WB
